Nici chirurgiczne stosowane w zabiegach ortopedycznych

Dobór optymalnych nici ortopedycznych

Wiele zabiegów ortopedycznych wymaga użycia niezwykle wytrzymałych materiałów szewnych. Należą do nich między innymi naprawy powięzi, ścięgien i więzadeł. Czym może skutkować źle dobrany szew? Przede wszystkim, rozejściem się rany, które jest niezwykle niebezpieczne. Do pozostałych rezultatów zastosowania szwów o nieprawidłowych właściwościach, możemy zaliczyć ponowne zerwanie się tkanek, na przykład mięśni. Z tych powodów warto poznać właściwości poszczególnych materiałów, aby wybrać odpowiednie nici do zabiegu.

Szwy wchłanialne czy niewchłanialne?

Zanim ortopeda przystąpi do wyboru materiału, z którego mają być wykonane nici, w pierwszej kolejności powinien podjąć decyzję, czy szuka nici niewchłanialnych czy wchłanialnych, a w przypadku wyboru tych drugich – o długim, czy krótkim okresie podtrzymywania tkankowego.

Nici ortopedyczne nieresorbowalne

Szwy niewchłanialne charakteryzują się dużą wytrzymałością.  W większości przypadków utrzymują tkankę mocno i trwale, dzięki czemu zapewniają poczucie bezpieczeństwa pacjentowi i minimalizują ryzyko rozejścia się rany. Będą odpowiednie podczas operowania więzadeł oraz ścięgien. Ich mankamentem jest konieczność usunięcia po zagojeniu się rany.

Nici ortopedyczne resorbowalne

Szwy wchłanialne są bardzo wygodnym rozwiązaniem, ponieważ nie potrzeba ich usuwać. W zależności od rodzaju materiału wykonania mogą mieć zróżnicowany czas wchłaniania. W zabiegach, po których pacjent musi poddać się rehabilitacji należy wybierać te, które wchłaniają się wolno. Ich zastosowanie gwarantuje dłuższy czas efektywnego podtrzymywania tkanek, który jest ważny np. podczas chirurgicznego leczenia torebki stawowej.

Chciałbyś dowiedzieć się więcej na temat właściwości różnych nici chirurgicznych wchłanialnych? Przeczytaj nasze porównanie nici rozpuszczalnych.

Materiały szewne w ortopedii

Każdy materiał, z którego są wykonywane nici chirurgiczne, ma inne właściwości. Nie ma szwów, które mogą być stosowane w każdym zabiegu ortopedycznym. W zależności od rodzaju urazu, musimy wybierać takie materiały ortopedyczne, które będą mniej lub bardziej wytrzymałe. Do najpopularniejszych materiałów szewnych, stosowanych w ortopedii, należą te wykonane z kwasu poliglikolowego, polidioksanonu, stali nierdzewnej i poliestru.

Nici PGA – kwas poliglikolowy

Jest to materiał syntetyczny i wchłanialny. Nici wykonane z PGA charakteryzują się wysoką początkową siłą podtrzymywania, dlatego tak często są wykorzystywane w zabiegach ortopedycznych. Czas ich absorpcji jest przewidywalny i wynosi około 2-3 miesięcy. W zaopatrywaniu ran o długim okresie gojenia, należy pamiętać, że przed tym czasem szew stopniowo traci napięcie. Co ważne, nici PGA wywołują minimalną reakcję zapalną tkanki.

Do szwów ortopedycznych PGA należą nici OPTIME®. Ich miękka struktura plecionki sprawia, że są niezwykle poręczne w operowaniu. Dodatkowo, zastosowanie tego typu materiałów szewnych ułatwia sprowadzenie węzła. Podczas wyboru plecionek z kwasu poliglikolowego warto zwrócić uwagę na to, czy są powlekane. Powleczenie materiału szewnego minimalizuje traumatyzację tkanki i usprawnia pasaż.

Metalowe nici chirurgiczne

Nici wykonane ze stali chirurgicznej mogą występować zarówno w postaci monofilamentów, jak i skręconych multifilamentów. Stal nierdzewna ze względu na bioobojętność wykazuje minimalną reakcję tkanek. Szwy stalowe często są wykorzystywane w przypadku zespoleń ortopedycznych w obrębie kości.

Do materiałów szewnych tego typu należą druty ortopedyczne ACIER. Zostały wykonane z wysokiej, jakości stali chirurgicznej. Ich cechą charakterystyczna jest zwiększona wytrzymałość, która minimalizuje ryzyko pęknięcia szwu podczas zawiązywania węzła. Dzięki temu, że nici są giętkie i elastyczne zbliżanie brzegów kości jest bardzo bezpieczne.

Nici z poliestru

Nici poliestrowe są elastyczne i odporne na rozciąganie,dlatego należą do materiałów szewnych o podwyższonej poręczności. Szwy wykonane z poliestru bardzo często wykorzystuje się w mocowaniu tkanek miękkich do tkanki kostnej.

POLYTRESSE® to przykład nici poliestrowych, stosowanych w zabiegach ortopedycznych. Są odporne na ścieranie, a także na działanie kwasów i zasad. W związku z tym przez długi czas szwy zachowują pierwotną wytrzymałość i efektywnie podtrzymują tkanki. Dodatkowo, nici tego typu są błyszczące i plecione, co znacznie ułatwia operowanie.

Nici PDS – polidioksanon

Nici chirurgiczne wykonane z tego materiału są odpowiednie w operowaniu wielu rodzajów tkanek. PDS jest przede wszystkim wysoce biozgodny, dlatego szwy nie wywołują znacznych reakcji tkankowych. Szwy wykonane z polidioksanonu są odporne na działanie płynów ustrojowych, a ich całkowita absorpcja wynosi około 6 miesięcy, w związku z czym ryzyko rozejścia się rany jest znacznie zredukowane.

Do materiałów wykonanych z PDS należą nici ortopedyczne MONOTIME^®  Są idealnym wyborem w zabiegach ortopedycznych, które wymagają długiego okresu podtrzymywania tkanek. Nici mają strukturę monofilamentu, gładką powierzchnię i nie powodują traumatyzacji podczas pasażu. Ich intensywna, fioletowa barwa gwarantuje świetną widoczność w polu operacyjnym.

Nici PGLA – poliglaktyna

Nici ortopedyczne wykonane z poliglaktyny należą do wchłanialnych materiałów syntetycznych. Ich właściwości są zbliżone do szwów zrobionych z kwasu poliglikolowego. Spotyka się je zarówno w postaci monofilamentów, jak i plecionek.

Ich główną zaletą jest to, że wywołują minimalną reakcję zapalną w tkankach i ulegają samoistnej absorpcji, przez co nie trzeba ich usuwać. W stosunkowo krótkim czasie tracą wytrzymałość, dlatego nie należy ich stosować w zabiegach ortopedycznych, które wymagają długiego okresu podtrzymywania tkankowego.

Nici polipropylenowe

Szwy polipropylenowe są biologicznie obojętne. Odznaczają się wytrzymałością na rozciąganie. W ortopedii są rekomendowane w operacjach ścięgien, szczególnie, jeżeli chirurg ma do czynienia z raną zabrudzoną. Wszystko dlatego, że materiały tego typu minimalizują ryzyko infekcji bakteryjnej.

Nici chirurgiczne – jaka grubość?

Podczas większości zabiegów ortopedycznych wykorzystuje się średnie i duże rozmiary nici chirurgicznych. Zaliczamy do nich szwy o rozmiarach od 2/0 do 7 USP. Takie materiały są bardzo wytrzymałe na rozciąganie, ale niestety powodują duży uraz tkanki podczas jej pasażu. Z tego względu, zawsze należy wybierać nici o możliwie jak najmniejszej średnicy. W przypadku zespoleń ortopedycznych w obrębie kości, konieczne może okazać się użycie grubej nici metalowej, nawet o rozmiarze 6 USP.

Dobór igły chirurgicznej

Nie zapominajmy, że obok dobrze dobranej nici ortopedycznej, musi znaleźć się odpowiednia igła chirurgiczna. Jej wybór jest tak samo istotny. Szczególną uwagę musimy zwrócić na rozmiar igły, a także na rodzaj jej zakończenia.

Wielkość igły chirurgicznej

Zawsze należy wybierać igły o możliwie jak najmniejszej średnicy. W zabiegach ortopedycznych stosuje się igły o wielkości od 24 do 50 mm. Ważne jest, aby były atraumatyczne i stabilnie połączone z nicią, najlepiej w stosunku 1:1. Do niezwykle bezpiecznych materiałów należą stalowe druty ACIER, które są mocowane w igle ośmiopunktowo. Z tego względu, wykorzystanie ich do zespolenia kości nie powoduje uszkodzenia tkanki i gwarantuje stabilność.

Rodzaj igły chirurgicznej

W ortopedii rekomenduje się zastosowanie igieł odwrotnie tnących lub okrągło-tnących. Te pierwsze charakteryzują się ogromną siłą tnącą i wysoką wytrzymałością, natomiast te drugie umożliwiają sprawną penetrację tkanki, bez zbędnych uszkodzeń, dlatego chirurdzy wybierają je do szycia powięzi i więzadeł. Nici chirurgiczne POLYTRESSE® dostępne są ze specjalnymi igłami tnącymi OrtoSHape® (OSH), przeznaczonymi do zabiegów ortopedycznych.

Jakie nici wybrać w poszczególnych przypadkach?

Wybór szwów zawsze powinien być determinowany rodzajem zaopatrywanej rany. Niektóre z nich goją się wolno i wymagają długiego okresu podtrzymywania tkankowego, drugie zaś zabliźniają się o wiele szybciej.

Złamania kości twarzy

W przypadku złamań kości twarzy wymagane jest użycie nici, które będą podtrzymywać ranę w niezmienionym stanie przez długi czas. Jednym z najlepszych rozwiązań jest zastosowanie szwów ze stali chirurgicznej, które nie są elastyczne, dzięki czemu idealnie spełnią swoją rolę.

Szycie ścięgien

Ścięgna należą do tkanek, które goją się bardzo powoli. Ich szycie jest niezwykle trudne. W tym przypadku szwy wykonane ze stali nierdzewnej są również dobrym wyborem, ponieważ takie nici są mocne i bioobojętne. Równie dobre będą materiały wykonane z poliestru i polipropylenu. Co ważne, w chirurgii ścięgien nie należy stosować nici o dużym stopniu sprężystości.

Zespolenie mostka

W ortopedycznych zabiegach zespolenia w obrębie kości należy stosować materiały wytrzymałe na rozciąganie. Świetnym wyborem jest drut stalowy ACIER, który minimalizuje ryzyko pęknięcia szwu i jest niezwykle giętki. Jest także bioobojętny i bardzo gładki, a przez to bezpieczny dla pacjenta.

Mocowanie tkanek miękkich do tkanki kostnej

Nici wykorzystywane w zabiegach ortopedycznych tego typu muszą być elastyczne i odporne na rozciąganie. Do takich szwów należą materiały wykonane z poliestru, dlatego podczas mocowania tkanek miękkich do tkanki kostnej warto postawić właśnie na nie.

Dobry szew to podstawa

Materiały szewne używane są do zespalania różnych tkanek. W ortopedii nici chirurgiczne najczęściej stosuje się do zamykania ran, napraw mięśni, ścięgien i więzadeł, a także do naprężenia niektórych złamań. Każdy z tych zabiegów wymaga wykorzystania szwów o innych właściwościach. Pamiętajmy, że tylko prawidłowo dobrana nić ortopedyczna zminimalizuje ryzyko rozejścia się rany i pozwoli pacjentowi na szybki powrót do pełnej sprawności.