Szwy chirurgiczne w urologii

Szwy w urologii – najważniejsze reguły

W urologii dobór właściwych nici chirurgicznych ma szczególne znaczenie, ponieważ decydują one nie tylko o bezpośrednim, ale również odległym w czasie wyniku operacji. Nici wystawione na bezpośrednie oddziaływanie moczu muszą spełniać wysokie wymagania techniczne i jakościowe. Powinny być wytrzymałe na rozciąganie, nie wywoływać znacznej reakcji tkankowej, nie stanowić pożywki dla drobnoustrojów, a po okresie wymaganego podtrzymywania tkanek powinny ulegać wchłonięciu. W urologii obowiązuje jeszcze dodatkowe wymaganie – szwy nie mogą prowadzić do powstawania kamicy moczowej.

Podstawową zasadą jest zatem używanie wybranego rodzaju szwów wchłanialnych, w szczególności:

1. szwów naturalnych
   • katgut
   • katgut chromowany,
2. szwów syntetycznych
   • kwas poliglikolowy – OPTIME®, OPTIME® Rapid, Dekson®,
   • poliglaktyna – GLACTIME®, Vicryl®,
   • polidioksanon – MONOTIME®, PDS® II,
   • poliglekapron 25 – ADVANTIME®, Monocryl®,

Szwy katgutowe są już znacznie rzadziej używane w urologii, ponieważ wykazują skłonność do inkrustacji solami mineralnymi, jak również wchłaniają się w sposób nieregularny wywołując wzmożony odczyn tkankowy. Zostały one w dużym stopniu zastąpione przez syntetyczne szwy wchłanialne, które są znacznie lepiej tolerowane. Wśród nich możliwy jest wybór pomiędzy monofilamentem (poliglekapron 25, polidioksanon), jak i multifilamentem (kwas poliglikolowy, poliglaktyna) o różnym czasie wchłaniania. Szeroki wybór nici wchłanialnych o różnych właściwościach sprawia, że są one w urologii stosowane najpowszechniej. 

Z kolei wybór syntetycznych szwów niewchłanialnych jest możliwy tylko w przypadku, gdy zbliżenie tkanek dotyczy miejsca występującego poza światłem dróg moczowych. Wśród nich polecany jest monofilament, który ze względu na jednolicie gładką powierzchnię zapobiega wytrącaniu się składników moczu tworzących kamienie moczowe. W związku z tym nici o strukturze splotu nie są rekomendowane.

W każdej sytuacji, z uwagi na delikatność tkanek w obrębie dróg moczowych, należy stosować jak najcieńsze szwy (oraz igły atraumatyczne, które gwarantują odpowiednio delikatny pasaż przez tkanki).

Szwy w urologii – szczegółowa charakterystyka

Cienkie szwy wtopione w igłę, które znajdują zastosowanie w urologii, posiadają wiele zalet, które kwalifikują je do użycia w tego typu zabiegu. Wyzwaniem dla chirurga jest szycie tkanek układu moczowego w taki sposób, aby wywołać jak najmniejsze uszkodzenia. Ma to bezpośredni wpływ na proces gojenia, który dzięki poprawnie założonemu szwowi można maksymalnie skrócić.

Nici wchłanialne a rodzaj tkanki

Poniżej przedstawiamy zestawienie rekomendowanych szwów do szycia tkanek w urologii::

• Miąższ nerkowy – z uwagi na unaczynienie rekomendowane są monofilamentowe nici wchłanialne 3-0, 2-0 i 1-0  Advantime® lub Monocryl™
• Moczowody – są to delikatne struktury pozbawione włókien, które goją się w ok. 7 dni. Trafnym wyborem jest delikatny szew monofilamentowy wchłanialny 5-0, 4-0 Advantime® lub Monocryl®. Ewentualnie można zastosować plecionkę wchłanialną Optime® lub Vicryl™.
• Pęcherz moczowy – jest mocno unaczyniony, zbudowany głównie z mięśni gładkich, tkanki łącznej i naczyń krwionośnych. Ma zwartą i gęstą strukturę, dlatego do jego szycia najlepiej użyć delikatnego monofilamentu wchłanialnego 3-0 do 5-0 Advantime® lub Monocryl®. Wybór może paść także na cienkie nici plecione Optime® lub Vicry®

• Cewka Moczowa – zaleca się użycie szwów jednowłóknowych wchłanialnych Advantime® lub Monocryl™ o rozmiarze dobranym pod względem grubości jej ścianek.
• Drogi nasienne – możliwie najcieńszy monofilament wchłanialny Advantime® lub Monocryl™.
• Osłona biaława jądra – cienkie szwy niewchłanialne z nylonu lub szwy wchłanialne o przedłużonym czasie wchłaniania, np. Advantime®, Monocryl™ lub Monotime®.
• Moszna i prącie – nylonowe nici niewchłanialne lub wchłanialna plecionka Optime®, Optime® Rapid lub Vicryl™

Jakich błędów należy unikać?

Jednym z bardziej poważnych błędów w chirurgii urologicznej jest zastosowanie szwów niewchłanialnych do zbliżenia tkanek miąższu nerek, czy też zaopatrywania ran dróg moczowych. Skutkiem takiego postępowania jest osadzanie się składników mineralnych oraz kryształów kwasu moczowego na zastosowanej nici chirurgicznej, a to z kolei prowadzi wprost do wtórnej kamicy nerkowej. By zapobiec takiemu rozwojowi sytuacji, stosuje się zazwyczaj szwy jednowłóknowe, które posiadają odpowiednie parametry wchłonięcia, brak kapilarności, zmniejszone ryzyko kalcyfikacji, przez co świetnie sprawdzają się w środowisku zabiegowym w urologii.

Wytrącanie się składników moczu na linii szwu towarzyszy stosowaniu nici o strukturze multifilamentu. Z tego względu nie powinno wybierać się do tego rodzaju operacji między innymi nici jedwabnych (np. Silk, Mersilk™).