Czym różnią się igłotrzymacze Mayo Hegar i Mathieu?

W jakim celu stosuje się te instrumenty chirurgiczne?

W trakcie nawet najmniej skomplikowanego zabiegu chirurgicznego, niezbędne jest zastosowanie wielu instrumentów chirurgicznych. Spośród nich można wyróżnić narzędzia do preparowania tkanek, narzędzia podtrzymujące tkanki, czy też narzędzia specjalne. W chirurgii ogólnej wyróżnia się takie rodzaje instrumentów chirurgicznych, jak narzędzia podstawowe i narzędzia do operacji brzusznych jelitowych. Pośród nich są też instrumenty endoskopowe. Tak jak już wspomnieliśmy na wstępie, do podstawowych narzędzi chirurgicznych zalicza się nożyczki, pincety, kleszczyki oraz igłotrzymacze, nazywane inaczej imadłami chirurgicznymi.

Jak wskazuje na to sama nazwa, igłotrzymacze są narzędziami stosowanymi do podtrzymywania igły w trakcie zakładania szwów chirurgicznych. Chirurdzy wspomagają się nimi również przy wiązaniu końcówek nici na narzędziu. Ponieważ są to podstawowe instrumenty chirurgiczne, stosuje się je przy większości zabiegów, a w tym w trakcie zabiegów z zakresu chirurgii ogólnej, stomatologii, okulistyki, ginekologii, czy nawet weterynarii. Mikro igłotrzymacze są również wykorzystywane w mikrochirurgii.

Chirurdzy najczęściej sięgają po igłotrzymacze Mayo Hegar i Mathieu

Igłotrzymacze są instrumentami niezbędnymi na sali operacyjnej, a także w każdym gabinecie zabiegowym. Spośród nich, ze względu na kształt i sposób chwytania, wyróżnia się igłotrzymacze Mayo Hegar i Mathieu. Są to imadła chirurgiczne, po które, ze względu na wygodną blokadę i możliwość pewnego uchwycenia igły, chirurdzy sięgają najczęściej. Czym igłotrzymacze Mayo Hegar i Mathieu różnią się pod względem budowy i jak w związku z tym należy je chwytać?

Igłotrzymacze Mayo Hegar

Igłotrzymacze Mayo Hegar są jednymi z najstarszych i najpopularniejszych imadeł chirurgicznych. Jeśli chodzi o ich kształt, można zauważyć podobieństwo do pincet i kleszczyków. Posiadają wygodne uchwyty. Należy je trzymać tak, żeby kciuk i palec serdeczny znajdowały się w uszkach, natomiast palec wskazujący stabilizował ramię odsiebne. Palec środkowy musi przy tym znajdować się u podstawy uszka od strony palca serdecznego.

Podobnie jak wiele innych instrumentów chirurgicznych, igłotrzymacze typu Mayo Hegar w pobliżu uszek posiadają zatrzask. Ten zapobiega uwalnianiu się igły, co zapewnia chirurgom wygodę pracy. Co najważniejsze, w przypadku igłotrzymaczy typu Mayo Hegar operujący nie muszą martwić się, że blokada samoistnie się zwolni. Żeby zamknąć zatrzask, chirurg musi zbliżyć oba ramiona narzędzia, natomiast żeby go otworzyć, musi odepchnąć uszko kciukiem ku dołowi (odwrotnie jest w przypadku, kiedy chirurg operuje lewą ręką, wtedy też uszko trzeba pociągnąć ku górze).

Żeby igła trzymała się w stabilnie, imadło typu Mayo Hegar od wewnętrznej strony w części roboczej, czyli na powierzchni szczęk, posiada żłobienia. Instrumenty te najczęściej są długie i dość smukłe, co zapewnia bardzo dobrą widoczność pola operacyjnego i ułatwia zakładanie szwów głębokich, czyli podskórnych, co jest niezwykle istotne w chirurgii plastycznej. Narzędzia ze względu na odpowiedni kształt, dobrze leżą w dłoni, co pozwala zachować operującemu pełną precyzję ruchów. Warto też wspomnieć, że mogą być proste lub zakrzywione.

Igłotrzymacze Mathieu

Zupełnie inny kształt mają igłotrzymacze Mathieu. Wyróżniają się tym, że nie mają uszek, a zatrzask znajduje się u ich podstawy. Ze względu na charakterystyczne uchwyty, igłotrzymacz Mathieu należy trzymać wewnątrz dłoni, a dokładniej między kciukiem i palcami: III (środkowym), IV (serdecznym) i V (małym). Palec II, czyli wskazujący, służy z kolei obwodowej stabilizacji branszy odsiebnej.

Igłotrzymacz Mathieu posiada szybką blokadę, dzięki czemu zatrzaśnięcie igły w części roboczej trwa dosłownie sekundę. Chirurdzy sięgają po imadła chirurgiczne tego typu zwłaszcza podczas zabiegów wymagających częstego przekładania igły. Ze względu na budowę ułatwiającą stabilizowanie części odsiebnej palcem wskazującym, operowanie narzędziem jest bardzo wygodne. Narzędzie jest lekkie, dlatego też dobrze trzyma się je w dłoni.

Używając igłotrzymacza typu Mathieu, chirurg musi mieć na uwadze, że zatrzask, który znajduje się u podstawy narzędzia, przy zbyt mocnym zaciśnięciu ramion, może ulec zwolnieniu, co będzie skutkować uwolnieniem igły. Początkujący lekarze powinni też zwracać uwagę na to, żeby podczas zamykania zatrzasku, nie uchwycić przypadkowo rękawiczki.

Czym się różnią wspomniane instrumenty chirurgiczne?

Już na pierwszy rzut oka widać, że igłotrzymacze Mayo Hegar znacznie różnią się od igłotrzymaczy Mathieu. Te pierwsze przede wszystkim posiadają uszka, dlatego też trzeba je trzymać w palcach (chirurg musi umieścić w nich kciuk i palec serdeczny). Te drugie ich nie mają, przez co należy trzymać je wewnątrz dłoni. Warto też zwrócić uwagę na to, że igłotrzymacze Mayo Hegar posiadają zatrzask nieco powyżej wspominanych uszek, natomiast igłotrzymacze Mathieu u samej podstawy.