Opatrunek hydrożelowy a hydrokoloidowy. Różnice, zastosowanie

Różnice między opatrunkiem hydrożelowym a hydrokoloidowym

Zarówno opatrunki hydrożelowe, jak i hydrokoloidowe zalicza się do opatrunków aktywnych. Ich działanie jest jednak zupełnie inne. Opatrunek hydrożelowy a hydrokoloidowy – na czym polega między nimi różnica?

Opatrunki hydrożelowe przede wszystkim pomagają utrzymać wokół rany wilgotne środowisko, co pozwala na utrzymanie odpowiedniego nawilżenia. W przypadku ran sączących, są one także w stanie absorbować nadmiar wydzieliny. Ponieważ jest on zatrzymywany wewnątrz opatrunku, ograniczone zostaje przy tym ryzyko rozwoju bakterii oraz innych chorobotwórczych drobnoustrojów. Kolejną właściwością opatrunków hydrożelowych jest zdolność do obniżania temperatury ciała. Z tego względu są one szczególnie często wykorzystywane w przypadku poparzeń.

Nowoczesne opatrunki hydrokoloidowe również zapobiegają nadmiernemu wyschnięciu rany. W przeciwieństwie do hydrożelowych, mają jednak niską zdolność chłonięcia wysięku. Z reguły przy ich zastosowaniu temperatura ciała w dnie rany utrzymuje się na stałym poziomie. Niemniej jednak może zdarzyć się, że hydrokoloid doprowadzi do przegrzania tkanki. Z tego względu w przeciwieństwie do opatrunków hydrożelowych, nie należy stosować ich na oparzenia. Tym co je wyróżnia jest także zdolność do zakwaszania środowiska rany, które tym sposobem staje się nieprzyjazne dla rozwoju drobnoustrojów.

W przypadku konieczności zastosowania tak zwanej wilgotnej terapii ran, należy zastosować opatrunek hydrożelowy. Może mieć on postać plastra, żelu, a nawet sprayu. Taki opatrunek jest transparentny, a do tego niemalże 90% jego składu to woda.

Opatrunki hydrokoloidowe najczęściej mają z kolei postać plastrów i składają się z dwóch warstw. Pierwsza z nich – zewnętrzna – jest wykonana z folii. Ta zapobiega dostawaniu się do rany drobnoustrojów, a także innych zanieczyszczeń. Może być to folia poliuretanowa, która dodatkowo ma właściwości hydrofobowe i świetnie oddycha. Druga – wewnętrzna – to natomiast warstwa hydrokoloidowa. Mogą znajdować się w niej takie substancje jak pektyny, żelatyna, karboksymetyloceluloza sodu oraz polisacharydy.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat leczenia ran, przeczytaj także artykuł dotyczący zastosowania opatrunków ze srebrem.

Opatrunek hydrożelowy – zastosowanie

Do zabezpieczenia rany, która w trakcie gojenia wymaga nawilżenia, sprawdzi się opatrunek hydrożelowy. Oprócz tego, że zapewni on odpowiednią wilgotność, dodatkowo będzie chronił ją przed zabrudzeniami, a nawet uszkodzeniami mechanicznymi. Zabezpieczenie rany opatrunkiem hydrożelowym, pozwoli też stworzyć barierę dla drobnoustrojów.

Ze względu na to, że w około 90% składa się z wody, daje pacjentowi uczucie chłodzenia. Co więcej, hydrożelowy opatrunek może także zmniejszać dolegliwości bólowe. Z tego względu jest to coraz bardziej popularne rozwiązanie w przypadku opatrywania oparzeń oraz owrzodzeń. Hydrożel działa szybko i skuteczne, dzięki czemu jego zastosowanie pozwala uniknąć rozwoju głębokości oparzenia, a do tego może wpłynąć na powstanie mniej widocznej blizny.

Na jakie jeszcze rany stosuje się hydrożele? Opatrunki te mają zdolność do zmiękczania twardych tkanek martwiczych. Jednocześnie stymulują one naturalne procesy gojenia. Dzięki temu służą do opatrywania ran odleżynowych oraz martwiczych. Ich zastosowanie pozwala znacznie przyśpieszyć proces gojenia, a także ułatwia ich oczyszczenie.

Opatrunek hydrożelowy można założyć na:

• rany odleżynowe,
• rany martwicze,
• owrzodzenia podudzi,
• oparzenia,
• inne rany wymagające nawilżenia.

Opatrunek hydrokoloidowy – zastosowanie

Na jakie rany można z kolei stosować hydrokoloidy? Opatrunki tego typu przyśpieszają regenerację i nie przywierają do tkanek, dzięki czemu można zabezpieczać nimi różnego rodzaju rany otwarte (w tym te pourazowe) w trakcie trwania fazy proliferacyjnej, a także w okresie ich przebudowy. To właśnie dlatego w takich przypadkach częściej zastosowanie znajduje nie opatrunek hydrożelowy a hydrokoloidowy.

Dzięki temu, że plastry hydrokoloidowe są w stanie stworzyć idealne warunki do odbudowywania tkanek, są one popularnym wyborem także w profilaktyce przeciwodleżynowej. Mają one względnie niską zdolność do chłonięcia wysięku, dlatego też nadają się do opatrywania tylko i wyłącznie ran z wysiękiem małym do umiarkowanego.

Przy ich stosowaniu należy pamiętać o tym, aby najpierw dokładnie oczyścić i osuszyć ranę, a dopiero potem nałożyć plaster hydrokoloidowy. Opatrunek musi przy tym być oczywiście odpowiednio dobrany do rozmiaru rany. Przyjmuje się, że powinien być on około 3 cm większy od jej powierzchni.

Opatrunek hydrokoloidowy można założyć na:

• odleżyny,
• odciski,
• zrogowacenia na stopach i łokciach,
• opryszczkę,
• blizny przerostowe.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na to, że plastry hydrokoloidowe mogą być stosowane tylko i wyłącznie po wcześniejszej konsultacji ze specjalistą. Ze względu na ich szczególne działanie, nie należy zakładać ich na rany oparzeniowe, szarpane z objawami zakażenia, grzybicze, a także z dużą ilością wysięku lub bez wydzieliny.